Έπαιξε επαγγελματικά λύρα από το 1940 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Είτε μόνος του είτε σε συνεργασία με τον αδερφό του Παναγιώτη. Πεδίο δράσης του αποτελούσε η στενή γεωγραφική περιφέρεια του τόπου του. Το ρεπερτόριο στο γλέντι του γάμου καθώς και σε άλλες διασκεδάσεις, περιελάμβανε τόσο τους τοπικούς σκοπούς, όπως ο “Κεχαγιάδικος” ο “Λιβύζικος”, ο “Κατσιβέλικος” και το “Πάτημα” όσο και τα επονομαζόμενα «ευρωπαϊκά», όπως βαλς, ταγκό, φοξ.