Έπαιζε κυρίως κλαρίνο αλλά και βιολί από το 1930 έως το 1966, οπότε μετανάστευσε στην Αμερική. Συνεργαζόταν σταθερά με τον αδερφό του Γιώργο που έπαιζε σαντούρι, ακορντεόν και ούτι, ενώ περιστασιακά συνεργάστηκε με πολλούς ακόμα μουσικούς της Χίου. Συμμετείχε προπαντός σε γάμους όπου το κλαρίνο θεωρούνταν το σημαντικότερο όργανο. Εκτός από τους τοπικούς και τους μικρασιατικούς σκοπούς, έπαιζε και τους επονομαζόμενους ‘ευρωπαϊκούς’ χορούς (όπως βαλς, ταγκό, φοξ κλπ.), που τους ζητούσαν πολύ στα νότια χωριά της Χίου.
