Η Κιθάρα είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο με έξι συνήθως χορδές. Υπάρχουν επίσης, Κιθάρες με επτά, οκτώ, δέκα, δώδεκα και δεκαοκτώ χορδές. Από το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα αποτελεί ίσως το πιο δημοφιλές και γνωστό όργανο, καθώς χρησιμοποιείται σε μια πληθώρα δημοφιλών μουσικών ρευμάτων: τζαζ, μπλουζ, ροκ και ποπ. Παρόλα αυτά έχει μεγάλη παράδοση και σαν όργανο λόγιας μουσικής με έντονες αναφορές σε εθνικά ιδιώματα και ως σολιστικό όργανο. Στην Ελλάδα, η Κιθάρα εμφανίζεται σε πολλά μουσικά είδη, τόσο σε νεότερα, όσο και στο ρεμπέτικο και στη δημοτική μουσική, συχνά με συνοδευτικό ρόλο. Η Κιθάρα αποτελείται από δύο μέρη, το σώμα και το μπράτσο. Το σώμα είναι πεπλατυσμένο και χρησιμεύει ως αντηχείο. Επάνω στο σώμα στερεώνεται η γέφυρα (ή αλλιώς καβαλάρης) που αποτελεί τη βάση πρόσδεσης των χορδών. Στη συνέχεια οι χορδές τεντώνονται πάνω από την Κιθάρα, μέχρι το σημείο πρόσδεσής τους στα κλειδιά. Το μπράτσο είναι το μακρόστενο μέρος που ενσωματώνει την ταστιέρα, το ζυγό και τα κλειδιά, τα οποία διαθέτουν κοχλία, για το μεγαλύτερο ή μικρότερο τέντωμά τους, ώστε να επιτυγχάνεται το σωστό κούρδισμα. Στις κλασικές Κιθάρες το μπράτσο είναι ενιαίο με την υπόλοιπη κατασκευή, ενώ στους άλλους τύπους (κυρίως στις ηλεκτρικές) μπορεί να είναι και αποσπώμενο. Πάνω στο μπράτσο υπάρχουν τα τάστα, που προσδιορίζουν αποστάσεις ημιτονίων.